Oral Diagnoz; Hastanın ağız bölgesine ait röntgenlerin incelenmesi ve detaylı bir ağız içi muayenenin yapılmasını takiben yapılan teşhis koyma işlemidir.
Ağız içi hastalıklarının -özellikle diş ve çene kemiği gibi sert doku ile ilgili olanların- teşhisinde en büyük yardımcı, dental radyografiler yani diş filmleridir. Diş filmlerinin de en çok kullanılan iki tipi; periapikal (2-3 dişi gösteren, küçük) ve panoramik (tüm alt ve üst dişleri ve çene kemiklerinin tamamını gösteren, büyük) filmlerdir.
Tedavi planlamasının temeli tanıdır. Doğru bir tanıya ulaşabilmek ve özellikle benzer belirtiler gösteren hastalıkları birbirinden ayırt edebilmek için değişik laboratuar tetkiklerinden faydalanılabilir. Tedavi planı öncesi, bu tetkiklerin planlanması da ilk muayene sırasında olur.
Diş tedavileri çok büyük bir çeşitlilik arz etmekte ve pek çok hastada birden fazla tedavi gereksinimi olabilmektedir. Bu tedavilerin doğru olarak planlanması, daha konforlu ve daha kısa süreli tedavi süreçleri sağlamaktadır. Ayrıca her zaman tam bir tedavi planlaması olanağı bulunmamaktadır. Bu nedenle, hangi tedavilerin öncelikli olarak yapılması gerektiğine bu muayene sırasında karar verilir.